DÂVÂ ARKADAŞIMA SON MEKTUP : Sevgili valim Recep Yazıcıoğlu'na

DÂVÂ ARKADAŞIMA SON MEKTUP

Sevgili valim Recep Yazıcıoğlu'na

13 Eylül 2003

Siz görevinizin başında iken, sağlığınızda; övgüden çok yergi aldığınızı herkes hatırlamalı. Bazen sizi yerden yere vuranlar. 'Aykırı Vali' lakabını takanlar, hatta 'deli' tabirini kullanarak; yaptıklarınızı ve doğruluğundan şüphe duyulmaması gereken düşüncelerinizi şüpheli hale getirerek, alay eder gibi yaklaşanlar; şimdi gerçek değerinizi anlamak zorunda kaldılar.

HÜSEYİN AKSU / İŞADAMI

SEVGİLİ VALİM,

Seksenli yılların Türkiye'de yarattığı hızlı değişim içinde, TOKAT ilimizden ışık saçmaya başladığınızda, ben bir iş adamı olarak kendi geleceğimi garantiye almış Türkiye'nin geleceğine kafa yormaya başlamıştım. Hep bir gün sizinle tanışmak ve sizinle birlikte ülkeye ve devlete hizmet vermek arzusu sarıyordu içimi. Sonra, sanki arzularım gerçekleşti. Aydın'a vali oldunuz.

Sizinle onbeş yıl önce ilk kez Davutlar'da karşılaştık. Beni, iş başında olduğum şantiyeden emretmişsiniz. Benim için büyük bir heyecan ve merak yaratan bir andı. Hemen geldim. Görüşmemiz yarım saati geçmemişti. Gözlerinizdeki parıltıyı ve hizmetteki pratik yaklaşımınızı hayranlıkla izlerken; bu yarım saat içinde, beni, Davutlar'da bir okulun kaba inşaatını bağış olarak yapmaya ikna ettiniz. O akşam, proje masasına oturup, sabaha karşı okulun projesini çizmiştim. Ertesi gün, projeyi size sunduğumda, bir gecede çizilen projeyi sorgulamaya başladı, bazıları, çevrenizde. Önünüze devletin Tip Okul Projeleri'ni sundular. Siz, bunları bir kenara atıp, "Proje güzel olmuş hemen başla" talimatı verdiniz. Ancak, bana Orman İdaresi'nden kereste sözü vermiştiniz. Üç gün kereste bekledik. Baktık olmayacak size telefon açtığımda; "Devletin kereste vermesini beklersen, bu iş uzar" dediniz. Ertesi gün temel attık. Üç ay sonra, kaba inşaatı teslim ettiğimde, inşaat alanına gelerek; yaşamımın en anlamlı törenini yaptınız benim için. Yanınızda şoförünüz ve koruma dışında kimse yoktu. İnşaata baktınız ve "Gel seni alnından öpeyim" diyerek, öptünüz. Yaşamımda aldığım en anlamlı ödül oldu bu.

Sizin varlığınız, bana, sistemin içinde olmak ve sistemi daha iyiye taşımak için mücadele vermek konusunda örnek oldu. Yıllar sonra, iş hayatından koparak, aktif siyasette hizmet vermek konusunda verdiğim kararda sizin yaptıklarınız ve söyledikleriniz etken oldu. Devlet görevinde geçirdiğim yıllarda sizin varlığınız nedeniyle kendimi yalnız hissetmedim. Bir kişi vardı. Ülkenin gerçeklerini haykıran. Bu güzel ülkede, sistemin içinde görev alıp da, sistemi bütün çıplaklığı ile eleştirebilen. Yerelleşmenin, sivilleşmenin, sosyalleşmenin geleceğimizdeki kaçınılmazlığını en açık ifadelerle kamuoyuna duyuran. Cesaretle, sistemin çürüyen yanlarını ortaya koyabilen.

Aydın kentinde belediye başkanlığı yaptığım süre içinde, pekçok insan bana, "Recep Yazıcıoğlu ile çalışsaydınız, Aydın'ın kaderini değiştirirdiniz" yorumunu yaptı. Bu yorumu, hep size ve bana karşı bir övgü olarak algıladım. Erzincan'da yaptığınız çalışmalarda, bir yıla yakın sizinle çalıştık. Artık, sizinle kardeşliğin ötesinde, bu ülkeye bakış açımızdaki paralelliği tam olarak görmüştüm. Erzincan'ı yeniden kurmak için hazırladığımız projede, ikimizin bir araya gelmesine sistemin tahammül etmediğini ve saldırının büyüdüğünü görmüştük.

Ama, sizin idarecilik yaşamınızda hep övgü almadığınızı biliyorum. Bozulan ve çürüyen sistemin statükoları, sizi de benim gibi, yıpratmak ve hatta yok etmek için her türlü yola başvurdu. Aydın Valiliğiniz kısa sürdü; ben size yetişemedim. Ben karar verip, Aydın'da belediye başkanı seçildiğimde, siz yıllar önce Aydın'dan ayrılmıştınız. Hem de, sizi Aydın'dan sürdürmek için organize olmuş, sistemin bütün çürümüşlüğünü temsil edenlerin gayreti ile. Aydın sizi kaybetmişti. Onun için, 1994 yılında "Artık Aydın Kazansın!" sloganı ile belediye başkanlığı seçimine katıldım.

Bu ülke sizi kaybettikten sonra, kıymetinizi anlamış görünüyor, bugünlerde. Siz görevinizin başında iken, sağlığınızda; övgüden çok yergi aldığınızı herkes hatırlamalı. Bazen sizi yerden yere vuranlar. "Aykırı Vali" lakabını takanlar, hatta "deli" tabirini kullanarak; yaptıklarınızı ve doğruluğundan şüphe duyulmaması gereken düşüncelerinizi şüpheli hale getirerek, alay eder gibi yaklaşanlar; şimdi gerçek değerinizi anlamak zorunda kaldılar. Çünkü, artık Türkiye'deki çürümüş statükoları, ülkenin tıkanmışlığından menfaat çıkartanları sorgulamayacaksınız. Artık, onlar için tehdit olmaktan çıktınız. Artık sizi övmek, göklere çıkartmak işlerine gelebilir. Çünkü siz yoksunuz.

Size "Aykırı Vali", "Renkli Kişilik" gibi unvanlar bulanlara hep çok kızmıştım. Şimdi de kızıyorum. Neydi, sizde aykırı olan; onlar için. Sizin, çok geniş vizyonunuza, sadece "Renkli" diyerek hafife alanların düşüncesi ne denli dardı, ya da art niyetliydi. Aykırılıkları dile getirmek, çarpıcı biçimde aykırılıklarla mücadele etmek "aykırılık mıydı?". Esas, aykırı olanlar, size nasıl "aykırı" diyebiliyorlardı. Sistemin ve çoğunluğun aykırı olduğu ortamda, çağdaşlığı ve doğruları savunanlar, söyleyenler mi "AYKIRI" sayılıyordu?

Sevgili valim, nur içinde yatın, ruhunuz huzur içinde olsun. Bu ülkeyi bu hale getirenler, bu halinden menfaat umanlar, sistemin çürümüşlüğünden geçinenler bilsinler ki. Sizden kurtulamazlar, sizin bıraktığınız düşünce yapısı, sistemi sorgulayan büyük bir miras olarak bizlere kaldı. Sizin sesinizi giderek daha güçlü ve gür olarak Türkiye'nin her noktasında duyuracak insanlar var. Binlerce Recep Yazıcıoğlu var. Sizin fikirlerinize ve söyleminize bizler hayat vermeye devam edeceğiz. O nadide, büyük değerler içeren beyninizi makinaya bağlıyarak yaşatamadık ama, emin olun ki, o beynin ürettiği ve ortaya koyduğu bütün fikirleri ve mücadele azmini ülkemiz yararına sonuna kadar yaşatacağız.

Söke'de size son görevimizi yaparken; görev yaptığınız Tokat'ın arkanızdan akıp geldiğini görüyorum. Yeniden kurduğunuz Erzincan'ın her yeri posterlerinizle donatılmış, Denizli yasa boğulmuş herkes arkanızdan kaybınızın büyüklüğünü hissediyor ve yaşıyor. Sevgili valim, sizi son yolculuğa uğurlarken, gözyaşlarım ile örtemediğim isyan duygularımı da açıklamak zorundayım. Bir tek Aydın'dan sizi adeta kovduran zihniyetin işbaşında olduğunu görmek isyan duygularımı haykırmama neden oluyor. Denizli ağlıyor, Erzincan ağlıyor, Tokat ağlıyor. Aydın'da ise birileri eğlence festivali düzenleyip, sizin çok karşı olduğunuz BİRA reklamı yaparak halkı eğlendirmeye çalışıyor. Siz daha yaşama veda etmeden arkanızdan göstermelik saygı duruşu yapılıyor. Ama, bilin ki, bu davranış Aydın halkının davranışı değil. Halkın içindeyim ve yıllardır, Aydınlı'nın sizi hiç unutmadığını ve sizi erken kaybetmenin üzüntüsünü yaşadığını biliyorum.

Denizli şöyle diyor: "Valimizi geç bulduk, erken kaybettik". Biz Aydınlılar, sizi erken bulmuştuk, kıymetinizi anlamak istemeyenler ve işine gelmeyenler yüzünden erken kaybettik. Çok şey kaybettik. Biz Aydınlılar'a düşen bir şey var, artık. Recep Yazıcıoğlu'nun zihniyetini, çalışkanlığını, dürüstlüğünü, yaratıcılığını ilke edinerek, onun ebediyen yatacağı Bu İLİ, ona layık hale getirmek. Müsterih ol, sevgili valim; seni yaşatacağız.

'Hür, demokrat, adam gibi bir memlekette yaşayamadım gitti'

YUSUF YAVUZYILMAZ / ARAŞTIRMACI

Halk tarafından süper vali olarak adlandırılan Recep Yazıcıoğlu bir söyleşisinde, Türkiye'deki bürokratik zihniyeti eleştiren bu sözleri sarf etmişti. O, yaşadığı kısa sayılabilecek hayatı boyunca hür, demokratik bir Türkiye'nin özlemini çekti. Temel görüşlerini Bu Sistem Değişmeli ve Sıra Dışı Bir Vali adlı eserlerinde kamuoyu ile paylaştı. Yazıcıoğlu'na göre sistem idari, politik ve sosyal yönden iflasın eşiğine gelmişti. O böyle bir sistemin içinde Aydın, Tokat, Erzincan ve son olarak da Denizli Valiliği yaptı. İflasın eşiğine gelmiş bir sistemde ne kadar verimli çalışabilirse o kadar verimli çalıştı. Sistemden rahatsızlığını sürekli dile getirmesine karşın bir saniye bile çalışmaktan geri durmadı. Kendisi, trafik kazasına kurban giden yol arkadaşı Adnan Kahveci gibi belki de en verimli çağında Hakk'a yürüdü.

Hem Recep Yazıcıoğlu, hem de Adnan Kahveci, merhum Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın değişimci misyonunu rehber edinmiş iki dosttu. Onlar geleneksel bürokrasinin ölçülerine uymayan iki sıra dışı bürokrattı. Halk valileri gördüğü uygulamalardan dolayı asık suratlı, mesafeli, adeta kendinin içinde bulunamayacağı bir dünyanın elemanı olarak görür. Vali denince, insanların şuur altında zamanın Ankara Valisi Nevzat Tandoğan gibi bir imaj canlanır. Recep Yazıcıoğlu bir vali olarak bu geleneği kıran ender bürokratlardan biridir. Bunu vali vefatlarında görülen ve sadece devlet görevlilerinin katıldığı soğuk cenaze törenleri ile Yazıcıoğlu'nun halkın yoğun bir katılımla, samimi bir şekilde son yolculuğuna uğurladığı cenaze törenini karşılaştırırken görmek mümkündür. Hayatının büyük bölümünü bürokraside geçirmesine karşın, sivil ve değişimci kimliği ile ön plana çıktı. Yazıcıoğlu sempatik tavırlarıyla devlet içindeki halk gibiydi. Halkın zihnindeki asık suratlı bürokrat tipinden farklı bir portre çizmesi, sevilmesinin en önemli sebeplerinden biridir. Her demokrat gibi yaşadığı ülkede demokrasinin en ileri derecede uygulanan bir ülke olması gerektiğini bütün ömrü boyunca savundu. 28 Şubat sürecinin merkeze aldığı Recep Yazıcıoğlu karşıtlarına en güzel cevabı halk verdi. Çünkü Yazıcıoğlu gibi bir bürokrata karşı olmak, hukuka, insan haklarına ve demokrasiye karşı olmakla eş değerdir.

Recep Yazıcıoğlu hür, demokrat ve adam gibi bir memlekette belki yaşayamadı ama tüm enerjisini ve zihnini, Türkiye'nin gelişmesinin önünde engel olarak gördüğü oligarşik yapılanmanın yıkılması için çalıştırdı. Allah'ın rahmeti bu sıra dışı adamın üzerine olsun..

Kaynak:

https://www.yenisafak.com/arsiv/2003/eylul/13/dusunce.html