Sıradışı bir insanın kaybı

Sıradışı bir insanın kaybı

05.09.2003

Recep Yazıcıoğlu’nu mübarek 3 ayların ilki olan recep ayı’nda kaybettik. İsmi “Recep” olduğuna göre demek ki bu ayda doğmuş. Doğduğu ayda bu dünyadan ayrılmak ne ibretlik bir durum... Recep Yazıcıoğlu, valiydi. Devleti temsil ediyordu. Okumuş, hem vali olmuş hem adam olmuştu. Tek başına bir düşünce kulübü gibiydi. Bir Türkiye sevdalısıydı. Devletin mümessili olduğu halde hiç çekinmeden devlete en ağır eleştirileri yöneltiyordu. Devletin küçülmesi gerektiğini ilk dile getirenlerden biriydi. Bürokrasiyi iyi tanıyordu. Bürokrasi hantaldı, işi geciktiriyordu, vatandaşa eziyetler ediyordu.

Recep Yazıcıoğlu’nu mübarek 3 ayların ilki olan recep ayı’nda kaybettik. İsmi “Recep” olduğuna göre demek ki bu ayda doğmuş. Doğduğu ayda bu dünyadan ayrılmak ne ibretlik bir durum... Recep Yazıcıoğlu, valiydi. Devleti temsil ediyordu. Okumuş, hem vali olmuş hem adam olmuştu. Tek başına bir düşünce kulübü gibiydi. Bir Türkiye sevdalısıydı. Devletin mümessili olduğu halde hiç çekinmeden devlete en ağır eleştirileri yöneltiyordu. Devletin küçülmesi gerektiğini ilk dile getirenlerden biriydi.

 Bürokrasiyi iyi tanıyordu. Bürokrasi hantaldı, işi geciktiriyordu, vatandaşa eziyetler ediyordu. Yazıcıoğlu ise bir halk adamıydı. Şahsında devlet adamlığıyla halk adamlığını birleştirmişti. Kahvede-pazarda-çarşıda halkıyla iç içeydi. Tabir caizse hiperaktifti. 

Cevval, kabına sığmaz bir yapısı vardı. Kendisi kabına sığmadığı gibi fikirleri de taşıyordu. Onun için kaymakamlığından beri gittiği yerleri mamur etti. Halkı devlete yaklaştırdı. 

Televizyonlarda uzun uzadıya fikri tartışmalara katıldı. Konferanslar verdi. Bu geri kalmışlık zincirini koparmak isteyenlerdendi. İkinci kere trafik kazası geçirdi. İkincisi üzüntü verici bir sonla noktalandı. Her ne kadar şoför hatası deniyorsa da düz yolda arabanın kontrolden çıkması şüpheli bir hadisedir. Turgut Özal gibi, yakın arkadaşı Adnan Kahveci gibi O'nunki de şüpheli. Her ne olursa olsun, neticede recep ayında doğan o sıradışı insan, yine recep ayında dünyaya veda etti. 

Mü’min kişiydi. Böyle birinin trafik kazasından ölüm rütbesi bellidir. Namusuyla yaşayıp sevilerek ölmek ne kadar güzel. İnsanlara hizmet için çırpındı. O insanlar şimdi O’na dua ediyorlar. İyi insandı, güzel insandı, mert insandı. Sıradışı bir valiydi. Öyle olduğu için de mütevazıydı. Cenab-ı Hak’tan af ve mağfiret diliyoruz. Güle güle Yazıcızâde Recep Bey!... Allah, yâr ve yardımcın olsun.

Kaynak:

https://www.turkiyegazetesi.com.tr/Genel/a178234.aspx